Woreczek żółciowy – gdy boli brzuch

Woreczek żółciowy – scenariusz i realizacja: Violetta Szwedowska

Pęcherzyk żółciowy (łac. vesica fellea) (zwany też niepoprawnie woreczkiem żółciowym) – gruszkowaty narząd służący do magazynowania i zagęszczania żółci do czasu, aż będzie potrzebna do emulgacji tłuszczu.
Niektóre gatunki ssaków (np. koń, jeleń, szczur) nie posiadają pęcherzyka żółciowego, a żółć spływa do dwunastnicy przewodem wątrobowym.

Anatomia:
Pęcherzyk żółciowy ma długość 10 centymetrów i wygląda ciemniej od wątroby ze względu na dużą zawartość żółci. Jest połączony z wątrobą i dwunastnicą poprzez drogi żółciowe. Anatomicznie, pęcherzyk dzielimy na trzy części:

• dno (łac. fundus)
• trzon (łac. corpus)
• szyjka (łac. collum) przechodząca w przewód pęcherzykowy.

Unaczynienie i odpływ chłonki
Pęcherzyk żółciowy jest unaczyniony przez tętnicę pęcherzykową (a. cystica) odchodzącą od prawej gałęzi tętnicy wątrobowej właściwej (od tętnicy wątrobowej wspólnej od pnia trzewnego). Odpływ krwi odbywa się przez żyłę pęcherzykową (v. cystica) uchodzącą do ż. wrotnej (10%) lub zdąża ona bezpośrednio do wątroby do wnęki wątroby kończąc się w sieci włosowatej zrazików wątroby.
Chłonka odpływa w kierunku węzła chłonnego pęcherzykowego (nodus lymphaticus cysticus), leżącego w miejscu połączenia przewodu pęcherzykowego z przewodem wątrobowym, skąd uchodzi do węzłów znajdujących się przy tętnicy wątrobowej. Chłonka z części przylegającej do wątroby dostaje się do naczyń chłonnych miąższu wątroby.

Unerwienie
Unerwienie pochodzi od splotu wątrobowego, który wraz z komórkami zwojowymi tworzy sieć wokół szyjki. Komponenta przywspółczulna pochodzi od nerwu błędnego – jego podrażnienie powoduje: skurcz błony mięśniowej pęcherzyka, rozkurcz m. zwieracza bańki wątrobowo-trzustkowej. Gałązki somatyczne biegną od nerwu przeponowego prawego. W przypadku patologii pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych powoduje to promieniowanie bólu do prawej łopatki.