Wszczepienie bajpasów

Operacja wszczepienia bajpasów – scenariusz i realizacja: Violetta Szwedowska

Pomostowanie aortalno-wieńcowe (ang. Coronary Artery Bypass Graft, CABG) – operacja kardiochirurgiczna wszczepienia pomostów naczyniowych (tzw. by-passów) omijających miejsce zwężenia w tętnicy wieńcowej stosowana w niektórych przypadkach zawału serca i zaawansowanej choroby wieńcowej.

Wytworzenie sztucznych połączeń między tętnicą główną (aortą), a tętnicami wieńcowymi omijających miejsca zwężenia zapewnia poprawę ukrwienia niedokrwionego obszaru mięśnia sercowego.

Jako materiał do utworzenia by-passu można zastosować np. żyłę odpiszczelową (ang. saphenous vein, SV) pobraną z podudzia chorego, tętnicę piersiową wewnętrzną lewą (ang. left internal mammary artery, LIMA) lub prawą (ang. right internal mammary artery, RIMA), a w wybranych przypadkach tętnicę promieniową (ang. radial artery, RA) pobraną z przedramienia lub sztuczne naczynie.

Operacja ta została po raz pierwszy przeprowadzona przez argentyńskiego kardiochirurga René Favaloro w Cleveland Clinic w późnych latach 60. XX wieku. Obecnie przeprowadza się około 800 000 CABG rocznie na świecie, z czego ponad 500 000 w samych Stanach Zjednoczonych. W 2004 roku przeszedł ją Bill Clinton.

Przeprowadzono również badania, które udowodniły przydatność tętnicy żołądkowo sieciowej lewej oraz tętnicy nabrzusznej dolnej jako pomostu aortalno-wieńcowego natomiast nie są one wykorzystywane rutynowo.[potrzebne źródło]

Obecnie do tego typu leczenia kwalifikowani są chorzy z chorobą wielonaczyniową, sporadycznie jednonaczyniową, u których nie można uzyskać poprawy ukrwienia mięśnia sercowego poprzez wykonanie angioplastyki wieńcowej. U pacjentów z chorobą (zwężeniami) wielu naczyń wieńcowych (stwierdzona w badaniu koronarograficznym choroba trójnaczyniowa) angioplastyka (PTCA) może być obarczona wyższym ryzykiem niż operacja pomostowania aortalno-wieńcowego, a badania wskazują na przewagę w efektywności CABG nad PTCA.

źródło: Wikipedia