Medycyna estetyczna

Medycyna estetyczna – scenariusz i realizacja:
Violetta Szwedowska

Medycyna estetyczna – dział medycyny, zajmujący się zapewnieniem wysokiej jakości życia ludzi zdrowych poprzez działania zapobiegawcze, zorientowane w dużej mierze na profilaktykę starzenia się skóry, w kolejnym etapie natomiast rekonstrukcyjne, mające odtworzyć stan sprzed tego procesu.

Poza problematyką starzenia medycyna estetyczna zajmuje się również korektą szeroko pojętych defektów estetycznych o rozmaitym podłożu, takich jak: blizny, zapadnięte policzki, zbyt małe piersi, miejscowa otyłość, cellulit, rozstępy, i wiele innych mogących wpłynąć na dyskomfort płynący z własnego wyglądu. W odróżnieniu od chirurgii plastycznej, opiera się wyłącznie na pozachirurgicznych zabiegach. Zabiegi z zakresu medycyny estetycznej nie wymagają pobytu w szpitalu i są wykonywane ambulatoryjnie.

Medycyna estetyczna pojawiła się w latach 70. XX wieku. Za jej ojca uważa się endokrynologa Jean Jacques Legranda, który w 1973 r. w Paryżu założył – pierwsze tego typu – Francuskie Towarzystwo Medycyny Estetycznej. Do Polski dotarła w latach 90. XX w. Przy Polskim Towarzystwie Lekarskim powstała w tym okresie Sekcja Medycyny Estetycznej, pierwsza rodzima organizacja dedykowana popularyzacji medycyny estetycznej w środowisku medycznym i poza nim.

Pomimo, że kojarzona bywa ze specjalnością dermatologa, medycyna estetyczna tak naprawdę nie ma swojej specjalizacji, a lekarzem medycyny estetycznej może zostać dokształcający się w tej dziedzinie lekarz każdej innej specjalności (tj. internista, okulista, stomatolog).

W Polsce istnieje 2-letnia Podyplomowa Szkoła Medycyny Estetycznej PTL – powołana decyzją Prezydium Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Lekarskiego 3 września 2002 r. na wniosek dr Andrzeja Ignaciuka, Przewodniczącego Sekcji Medycyny Estetycznej PTL. Szkoła rozpoczęła swoją działalność 6 grudnia 2002 r.